Τιμωρια;

Πότε βάζουμε μια τιμωρία; Πετυχαινουμε κατι με αυτο; Την κανουμε με τον σωστο τροπο; Ειναι σωστο μετρο η τιμωρια;

Σίγουρα ο καθε ενας απο εμας εχει καποια αποψη και καποια εφαρμογη. Προσωπικα δεν μου αρεσουν τα ακραια μετρα, αν και παλι το ακραιο ειναι σχετικο για τον καθενα. Εγω θα μιλησω για τα αντικειμενικά ακραια.

Ενα παιδι ειναι ενας εκκολαπτομενος ενηλικας και η συμπεριφορα μας αποτελει παραδειγμα για την εξελιξη του χαρακτηρα του.

Πολλες φορες τα παιδια χτυπανε, φωναζουν, φτυνουν, βριζουν κτλ

Η λεκτικη προειδοποιηση, η επεξηγηση, η συζητηση σιγουρα ειναι τα πρωτα μιας και πρεπει να δωσουμε να καταλαβει γιατι μια συμπεριφορα είναι λαθος. Οταν ομως επαναλαμβανομενα απο το ενα αυτι μπαινουν και απο το αλλο βγαινουν μαλλον πρεπει να αλλαξουμε τροπαριο.

Η τιμωρία ως συνέπεια κάποιας συμπεριφοράς έχει σκοπό να εκπαιδεύσει στο τι είναι σωστό και τι λάθος. Σίγουρα θα γκρινιαξει, θα φωναξει περισσοτερο, θα σηκωθει, θα…θα… θα… αναλογα με το ειδος της τιμωριας και την ηλικια του παιδιου.

Ενα απο τα πιο συχνα λαθη που γινονται ομως ειναι η ευκολη υποχωρηση και οι μπερδεμενες «απειλες».

Σκηνή πρωτη: «δεν θα πας στις κουνιες αν δεν μαζεψεις τα παιχνιδια σου»!!!

Σκηνή δεύτερη: παιχνιδια στο πατωμα, το παιδι να φευγει για τις κουνιες και η μαμα να μαζευει τα παιχνιδια!!!
Συμπερασμα; Λογια, πραξεις μηδεν και απειλες χωρις αποτελεσμα αρα ξανακανω το ιδιο και προκειμενου να ησυχασει το κεφαλι της μαμας, φευγει το παιδι και τα μαζευει η ιδια και πιο γρηγορα…
Η ακυρωση του ενος γονιου προς τον αλλων ειναι μεγαλο κομματι

«αααα μπαμπα η μαμα με εχει τιμωρια» «ελα μωρε, τιμωριες και βλακειες πηγαινε εκει και κανε αυτο»!!!

Ποσες φορες το εχω συναντησει γυρω μου… ποσο δεν αντιλαμβανεται ο «καλος» γονιος ποσο ακυρωνει τον «κακο», οτι δεν γινεται τοσο καλος οσο νομιζει, ποσο δεν εχει ιδεα σε τι κατασταση ειναι ο «κακος» γονιος οταν εβαλε το παιδι του τιμωρια και του ισοπεδωνει την οποια προσπαθεια διαπαιδαγωγισης. Και γελαει και απο πανω. Ποσο μικρο ειναι το μυαλο καποιων ανθρωπων μερικες φορες!

Σε ολα τα πραγματα ποσο μαλλον στην τιμωρια και στην διαπαιδαγωγηση οι γονεις πρεπει να ειναι ενα!

Δεν βγαζουμε εκει αντιπαλοτητες ουτε θα δειξουμε ποιος ειναι ο κακος και ο καλος. Δεν υπαρχει κακος και καλος!!! Οι γονεις ειναι μια «γροθια» και  μια αγκαλια που μαθαινει, διδασκει, θετει τις σωστες βασεις για το παιδι. Και το πιο βασικο ειναι η ισορροπια. Αλλιως δημιουργειται μπερδεμα