3 χρονων. Ποτε ηταν νεογεννητο και ποτε μεταμορφωθηκε σε παιδάκι; Ενας μικρος ανθρωπακος, με αποψη, ευγενεια, ενθουσιασμο, ατακες, με την δικη του προσωπικοτητα και με κατι λογακια και αγκαλιες που σε κανουν χαζομαμα στο λεπτο.
Αλλο πραγμα και αυτο! Ενω δεν ημουν χαζομαμα νομιζω οτι πλεον ειμαι μια εκκολαπτομενη. Πολλες φορες με πιανω να συγκινουμαι με το γελιο της, τις τσιριδες ενθουσιασμου της και οσο περναει ο καιρος αρχιζω να το πιστευω. Δεν εγινα με το που γεννηθηκε, γινομαι οσο μεγαλωνει!
Ακουμε και ακουτε οσοι δεν εχετε παιδια ακομα, κλασικες ατακες τυπου «πόσο αλλάζει την καθημερινοτητα σου ενα παιδι;» «γινομαι καλυτερος ανθρωπος » (για αυτο ρωτηστε τους τριτους καλυτερα ιχχιχιχι) κτλ και σιγουρα λετε «ουφ! υπερβολες»
Και ομως ειναι αληθεια. Ειναι ενα συναισθημα μαγικό. Να βλεπεις ενα παιδι να μιμηται τις κινησεις, τις λεξεις σου καταλαβαινεις ποσο πολυ επηρεαζεις ενα ατομο, και προσπαθεις να αποτελεσεις το καλο παραδειγμα.
Το πιο κοινο χαρακτηριστικό ολων των μαμαδων ειναι το τσεκαρισμα της αναπνοης. Δεν υπαρχει μαμα πιστευω που να μην πηγαινει πανω απο το παιδι την ωρα που κοιμαται να δει αν αναπνευει κανονικά. 
Ποτε ηταν ενα μικρο ποντικακι που κοιμοταν στην κουνια της σε ολες τις πιθανες στασεις και θεσεις;
Τους τελευταιους μηνες περναμε φαση αγαπης που ολοκληρωνεται με δυο μικρα σφιχτα χερακια που τυλιγονται γυρω απο το λαιμο σου. Τι γεματα συναισθηματα που σε πλυμμυρίζουν εκεινη την ωρα; Ακομα και οταν οι αγκαλιες ερχονται μετα απο μαλωμα για να ζητησει συγνωμη, απο την μια κλεινεις τα ματια και την νιωθεις στο επακρο και απο την αλλη με το που σε κοιταει κρατας την σταση που πρεπει την σοβαρη για να καταλαβει αυτο που της λες;
Ολο γλυκες που λετε συνοδευομενες με λογακια ολο αγαπη «μανουλα», «μαμακα μου» «μπαμπακα μου» ενα «μου» που συνοδευει καθε της μαμα και μπαμπα. Τοσο απλο και τοσο ομορφο «μου το ειπε η μαμα μου» «μαμακα μου μπορω να….» «ευχαριστώ πολύυυυυυ μαμακα μουυυυυυ» «εισαι σπουδαια μαμα και πολυ γλυκουλα» μου ειπε προχτες με την τουρτα της και με εστειλε τελειως!
Πως τους αποτυπωνονται καποιες λεξεις και σε ξαφνιαζουν!
Ειναι αληθεια οτι ενα παιδι δινει αλλο νοημα στην ζωή σου. Δενεσαι μαζι του απο το πρωτο λεπτο που μαθαινεις την υπαρξη του, το βλεμμα σου αγκιστρωνεται πανω του απο εκεινη την πρωτη ματια μολις γεννιεται και για μια ζωή.
Το παρακολουθείς οταν παιζει και δημιουργει ιστοριες και χαμογελας με στοργή. Το ζουζουνι σου μεγαλωνει και φτιαχνει διαλογους με τα παιχνιδια του και μεσα στις λεξεις του βλεπεις τις δικες σου συμβουλες να τις μεταφερει στα ανθρωπακια του 🙂
Ειναι πραγματικά ενα θειο δωρο ενα παιδι και δεν ειναι λιγες οι φορες που νιωθεις ευλογημενη που το εχεις. Προς Θεου δεν λεω οτι οσες γυναικες δεν εχουν ενα παιδακι δεν ειναι ευλογημενες. Καποια σχεδια εχει ο Θεος ειναι σιγουρο. Απλα πολλες φορες και διαφορες φασεις νιωθω την αναγκη να πω «ευχαριστώ Θεε μου» οταν βλεπω αυτες τις μικρες μοναδικες στιγμες που σου γεμιζουν την ημερα
Η ευλογια ομως δεν ειναι μονο στο παιδί. Ειναι και στην παρουσια και διαθεση-σταση του μπαμπα, ο οποιος ειναι παρον και διπλα σε ολες τις αναγκες του παιδιου απο την πρωτη στιγμή. Ευτυχως δεν ανηκει στην κατηγορια εκεινη των μπαμπαδων που δεν μπορουν να μεινουν μονοι τους με το παιδι για μια ώρα και τρεμουν μπροστα στην ιδεα του να αλλάξουν μια πανα. Χαιρομαι απιστευτα οτι τα «δειγματα» αυτα του χαρακτηρα του για διαφορα καθημερινα θεματα, εγινε βεβαιοτητα σε οτι αφορα την κοινη μας ζωή και μετα το γαμο. Η ανταμοιβή που παιρνει απο το παιδί μοναδική και το «μπαμπακα μου» παει συνεφο και οι τσιριδες χαρας μολις μπαινει στο σπιτι δεν υπαρχουν! Αλλα λεω, το βραδυ οταν θα ξυπνησει απο καποιο ονειρο, οταν θα κλαψει επειδη χτυπησε οταν οταν οταν «μαμα» ειναι η πρωτη λεξη που βγαινει απο το στομα της. Για σκεφτειτε. Το ποσα πραγματα σημαινει μια μαμα για το παιδι στο λεει το παιδι πρωτο. Το ειχα συνειδητοποιησει μια μερα που ηταν πραγματικά τοοοοσηηη η κουραση μου απο τις προετοιμασιες που ειχα, η μικρή τσακωνοταν με τον ξαδελφο της για το ιδιο παιχνιδι κλασικά, με το που σταματαγαν ξανα ξεκιναγαν, η ωρα περναγε και ετσι ο μπαμπας σταματησε να βοηθαει την μαμα και ασχοληθηκε μαζι της, Κατσανε μαζι, πηγανε βολτα,(«ερθει και η μαμα μου μαζι μας» ) την ετοιμασε για υπνο και το βραδυ λιγο πριν κοιμηθει μου ειπε «μαμακα μου έλειψες σε μενα» Ντουπ!!! Καγκελο η μαμα. Τι εγινε ρε παιδια απο που μου ηρθε η κεραμιδα αυτη; Καλα δεν το συζητω; Εψαχνα να βρω χαρτομαντηλα!
Πόσα πολλα μπορει να σημαινουν 2 ανθρωποι για ενα παιδί ειναι κατι που σαφως το ξερεις αλλα το συνειδητοποιείς με μικρα απλα πραγματακια!
Η μεγαλη φαση ειναι οτι εχει εξελιχθει σε σουπερ βοηθο κουζινας και εχει και προτασεις στην ερωτηση «τι να φτιαξουμε αυριο;»
Είναι τοσα τα πραγματα που μπορω να γραψω αλλα μαλλον θα βαρεθειτε να διαβαζετε.
Φανταζομαι οτι τα 3 πρωτα χρονια ειναι μονο η πρωτη γευση απο οσα θα ακολουθησουν. Ευχομαι υγεια ώστε να ειμαστε σε θεση να τα βιωσουμε στο επακρο
Χρονια σου πολλά ζουζουνακι μου!
Τα μικρα μας διαμαντακια 