Τον πρωτο χρονο που η μικρή μας εγινε μελος της οικογενειας μας, μια φιλη μου με ενημερωσε για την τερηδόνα που προκαλείται απο το μπιμπερο. Ειχε την τεκμηριωμενη αυτη πληροφορια μεσω της δουλειας της.
Οταν ψιλομεγαλωσε και οι συνενοησεις γινονταν πιο ευκολα, μερος της διαδικασιας του υπνου εγινε το γαλα να το πινει στο κρεβατι της. Βλεπετε, πινοντας το γαλα της εκει, «διαβαζε» και το βιβλιο της και την επαιρνε ο υπνος.
Εχοντας λοιπον την παραπανω πληροφορια σιγα σιγα της το απομακρυνα. Θα μου πειτε γιατι το εκανα εξ αρχης;
Μαλλον γιατι οταν το επινε εκτος, μετα ολο και κατι της τραβουσε την προσοχη μεχρι να παει για υπνο. Οποτε το γαλα της, να το απολαμβανει στην κουνια της, με ενα λουτρινο αγκαλιτσα για να του διαβασει το παραμυθακι και μετα να κοιμηθει εγινε μια μικρή ιεροτελεστια. Το γαλα ηταν το μεσο χαλαρωσης και η εναρξη της ωρας του υπνου. Ευτυχως δεν το ειδε ποτε σαν νανουρισμα, τυπου «κοιμαμαι με αυτο στο στομα», αλλα και παλι την «ζημια» του θα μπορουσε να την κανει
Μεγαλωνοντας λιγο ακομα (μετα απο κανεναν 6 μηνο; δεν θυμαμαι καλα) και με αφορμή οτι αφηνουμε τα μπιμπερο και παιρνουμε ποτηρια μιας και «μεγαλωσαμε» και τα ποτηρια δεν τα πανε καλα με τα κρεβατια, αυτο σταματησε. Ευτυχως δεν δυσκολευτηκαμε μεχρι που το βραδυνο γαλα το κοψαμε τελειως.
Σήμερα λοιπον βρήκα ενα αρθρο (Happyparenting) το οποιο ασχολεται με αυτο το θεμα και σας παραθετω ενα τμημα του προς πληροφορηση σας. Μπορειτε να το διαβασετε ολο αν θελετε στον παραπανω συνδεσμο
«Τα βακτήρια στο στόμα μετατρέπουν τα σάκχαρα που περιέχονται στο γάλα και τον χυμό σε οξέα, τα οποία καταστρέφουν το σμάλτο των δοντιών. Το πρόβλημα είναι σοβαρότερο για τα μπροστινά δόντια καθώς σε αυτά στηρίζει με τη βοήθεια της γλώσσας την πιπίλα του μπιμπερό».
Τα μικρα μας διαμαντακια 