Ενα χιουμοριστικό τεστ που ειχα διαβασει καποια στιγμή με τίτλο «Είστε ετοιμοι να γινετε γονεις;» είχε σαν ενα απο τους τροπους για να το επιβεβαιωσετε «Ξυπνηστε το βραδυ, μην αναψετε φως και προσπαθειστε να φτασετε στην κουζινα, περνωντας πανω απο σβολους, στρατιωτακια, αυτοκινητακια, λουτρινα, τουβλακια κτλ»
Πραγματικα ειναι αποριας αξιο πώς ενα μικρό παιδι μπορει να προκαλεσει τοσο πολυ χαμο! Ειναι στην φυση του παιδιου ή του το επιτρεπουμε εμεις; Μαλλον ενας συνδιασμος σκεφτομαι αλλα ακομα δεν εχω «ολοκληρωσει» την «διατριβη» μου χιχιχι 🙂
Ισως απο τις πολλες φορες που γινεται χαμος σε ενα σπιτι – ναι σπιτι γιατι εχουν την μαγικη ιδιοτητα να μην μενουν σε ενα μονο δωματιο 🙂 – να βαριουνται και οι γονεις να μαζευουν συνεχεια την ιδια ωρα που εχουν παει στα μαζεμενα (ακομα δεν εχει διευκρινηστει πως τα τραβανε σαν μαγνητη 🙂 ) και να τα ξαναβγαζουν αφηνοντας τους γονεις να αναρωτιουνται «να πεσω τωρα στα ναρκωτικά ή αργότερα;»
Μεσα απο τα παιχνιδια τα παιδια μαθαινουν, εξερευνουν αλλα αυτο δεν σημαινει οτι πρεπει να εξερευνησουν παραλληλα πώς γίνονται κουρέλια τα νευρα των γονιών! 🙂 Οπως όλα τα πράγματα και αυτό θέλει την υπομονή του. Δεν θα ξεχάσω την μέρα που μετά απο μια υπεροχη τοποθετηση όλων των παιχνιδιών στο πατωμα του δωματιου της, η μικρή μου και ο ξαδελφος αποφασισαν οτι βαρεθηκαν. Ο ξαδελφος «την εκανε με ελαφρα» πριν προλάβω να δω σε τι κατασταση αφησαν τον χωρο, οποτε την «πληρωσε» η μικρή 🙂
Το θετικο ηταν οτι ηταν στο δωματιο της οποτε καθε φορα που ερχονταν σε μενα, την εστελνα παλι πισω για να μαζεψει τα παιχνιδια της πρώτα. Μαζευε ενα δυο στην καλυτερη, ή πηγαινε επαιζε παλι και μετα παλι σε μενα. Εκεινη την ημερα αυτο το περα δωθε κρατησε 5 ωρες!!! Στο τελος μπηκε ο πατερας της μεσα και δεν βγηκε μεχρι που τα μαζεψε ολα. Εκεινη οχι ο μπαμπας. Απλα δεν της αφησε πλεον το περιθωριο οτι μπαινω-βγαινω. Φυσικα και μπορουσε να τα μαζεψει, απλα βαριοταν και ηταν λογικο. Αλλα ηταν μιας πρωτης ταξεως ευκαιρια για να μαθει οτι τα μαζευουμε. Δεν ηταν η πρωτη της επαφη με το αντικειμενο αλλα ηταν απο τις λιγες φορες που ηταν τοσο χαμος.
Μια χαρα τα μαζεψε σας πληροφορώ. Αλλα ηθελε και την υπομονή και την επιμονή του το πραγμα. 5 ωρες!!! Πόσο ευκολο ηταν να το κανω εγω; Και θα το ειχα κανει να ειμαι ειλικρινης αν ηταν σε ενα αλλο δωματιο.
Για να βοηθησω το πραγμα – μιας και ποσα να περιμενεις απο ενα παιδι; – μετα απο μερικες μερες διαχωρισα για αλλη μια φορα τα παιχνιδια με περισσοτερα μοιρασματα. Έτσι και θα διαχωριζε το με τι ηθελε να παιξει «θελω τα παιδακια, θελω τα τουβλακια» και το συμμαζεμα τους θα ηταν πιο ευκολο.
Ηταν τοσο συγκινητική η στιγμή που την ακουσα να λεει «θα βαλω τα τουβλακια στην θεση τους και θα παω να παιξω με την φιλη μου»!!! 🙂
Φυσικα και υπαρχουν οι φορες που μενουν εκει που ειναι αλλα οι περισσοτερες ειναι σουπερ. Πιο σουπερ δεν γινεται νομιζω για την ηλικια της. Και φυσικα εννοειται οτι παντα επιβραβευουμε τα παιδια για την προσπαθεια τους ακομα και αν δεν ειναι 100% επιτυχημενη. Αυτο ισχυει και για αλλα πραγματα οχι μονο για την ταξη.
Επισης συγκινητικο ηταν η πρωτη φορα που συνεργαστηκαν με τον ξαδελφο (που ειναι λιγο πιο βαρυς και τσαμπουκας απο την δικια μου) με εντυπωσιακα αποτελεσματα που ειχαν ομως περιθωρια βελτιωσης. Αν σκεφτεις ομως οτι συνεργαστηκαν!!! (μιας και συνηθως στο πρωτο μισαωρο τσακωνονται και μετα τα βρισκουν). Η χαρα τους οταν τους ειπα μπραβο ειμαι πολυ ευχαριστημενη μαζι σας, τα κανατε τελεια! ηταν τοσο μεγαλη που ξεσπασαν σε γελια 🙂
Ειδικοι λενε οτι «όσο εποικοδομητικό είναι το ίδιο το παιχνίδι, εξίσου εποικοδομητικό είναι και το να τακτοποιήσει το παιδί τα παιχνίδια που σκόρπισε παντού. Τακτοποιώντας, το παιδί εξασκείται στο μέτρημα, την επιλογή και την ομαδοποίηση των αντικειμένων. Το να του διδάξετε να αγαπά την τάξη θα ωφελήσει και εσάς και το ίδιο, θέλει όμως τον τρόπο του»
Πρώτο παραδειγμα αποτελουν φυσικα οι γονεις για αλλη μια φορά, μετα χρειαζεται η καθοδηγηση, η συμμετοχη σας, να το δουν σαν μια βοηθεια ή οτι κανω κατι παρεα με την μαμα. Καλο ειναι να υπαρχει εξηγηση γιατι πρεπει να ειναι μαζεμενα. Δεν ειναι κακο να του δειξετε ενα ατακτο χωρο, βρωμικο κτλ απο καπου και να το ρωτησετε αν του αρεσει να μενει εκει.
Το παιχνιδι ειναι ενας σπουδαιος τροπος εκμαθησης πολλών πραγματων. Δεν πειραζει να δημιουργειται που και που κανενας χαμος, αλλα στα πλαισια της λογικής.
Τα μικρα μας διαμαντακια 