22 | Δεκέμβριος | 2012 | Τα μικρα μας διαμαντακια

Μαζί με την τούρτα μας έφτιαξα και μερικά μεζεδάκια αλλά μέσα στην προετοιμασία ξέχασα να τα φωτογραφήσω. Την «τιμή» είχαν μόνο όσα τα φωτογράφησα με το που τα έφτιαξα. Μέσα σε αυτά ήταν και δύο σαλάτες με μανιτάρια πλευρώτους που τείνουν να γίνουν «οικογενειακό έθιμο». Λίγο κοντοσουβλι για το κρασί, το απαραίτητο ντιπ με πιπερια για όσους το προτιμούν λίγο πικάντικο, μια πιατέλα για τους «vegeterians» της παρέας, η λατρεμένη σουφλοτυρόπιτα, κεφτεδάκια, πατάτες ψητές στο αλουμινόχαρτο και που θα μου πάει θα τα θυμηθώ και τα άλλα.

Μέχρι στιγμής σας ανεβάζω αυτά για τα οποία προνόησα να φωτογραφήσω.

Και να που εφτασαν τα γενεθλια μας! Ειχαμε ξεκινήσει την αντίστροφη μέτρηση κανα 2 μήνες πριν.

Επεσε λιγο σκεψη ως προς το «παρτυ». Οχι τιποτα αλλο αλλα είχαν σκασει μυτη ηδη ολα τα δωρα του ΔΝΤ, χαρατσια, εφορειες, λογαριασμοι, σημα κτλ ο καταλογος μακρυς. Στο περσινο μας «παρτυ» ειχε γινει ο χαμος. Τα παιδια δεν ηταν πολλά αλλα ήταν αρκετά ώστε να δημιουργησουν εναν απιστευτο πανικο στο δωματιο που επαιζαν και οχι μονο. Ας ειναι καλα ο αδελφος μου που για καμποση ωρα εκανε την σχετική επιβλεψη ώστε να μπορεσω να περιποιηθω τους μεγαλους.

Φετος ήθελα να τα συγκεντρωσω και να τα απασχολήσω αλλα να ειμαι ειλικρινής δεν ειχα την ψυχολογική διαθεση στα καλυτερα της, οποτε λεω απο τα ημιμετρα καλυτερα μεταξύ μας. Απο του χρονου βλέπουμε πως θα ειναι τα πραγματα και αν θα ειναι με τις ιδιες συνθηκες το ΔΝΤ ο βασικος μας καλεσμενος! Αλλωστε σε αυτην την ηλικια τα παιδια ειναι με τα απλα πραγματα τοσο ευχαριστημενα. Εμεις ειμαστε που πολλες φορες θελουμε να προσφερουμε ολο και παραπανω ξεχνοντας τι πραγματικα εχει αναγκη ενα παιδί στην ηλικια των 3! Να παιξει, να φυσηξει τα κερακια και να περασει ομορφα.

Αποφασισα λοιπον να γινει το «παρτυ» μεταξυ της οικογενειας αλλα με την διαφορα οτι την τουρτα θα την εφτιαχνα εγώ! Μεγαλο βήμα για μενα αλλα μιας και δεν θα της εκανα «ανοιχτα» γενεθλια σκεφτηκα να της προσφερω κατι απο τα χερακια μου, ασε που βοηθησε κι ολας! Θυμομουν και το ποσο πολυ ασχολιοταν η μητερα μου στα δικα μας παρτυ οπου ολα ηταν απο τα χερια της που λεω «θα το δοκιμασω!»

Φυσικα δεν χρειαζεται να πω οτι επιστρατευθηκε και η πειρα και η σημαντικοτατη βοηθειας της μητερας μου. Για καλο και για κακο ειχα επιβεβαιωσει ποια ζαχαροπλαστεια θα ηταν ανοιχτα την ώρα του «παρτυ» σε περιπτωση «αποτυχιας» χιχιχι. Η τουρτα τον ήθελε τον χρονο της, εγινε σε φασεις και ετοιμασα και κατι τις ωστε να τσιμπησουμε οσο η εορταζουσα και ο ξαδελφος της θα παιζανε. Παρεα κανουν απο μωρα μιας και εχουν μονο 2 μηνες διαφορα και καθε μερα ειναι μαζι. Η συνταγή γνωστή. Πρωτα σ’αγαπω μ’αγαπας, μετα κλαμματα μιας και ο μικρος ειναι τσαναμπετης και ορμαει συχνα πυκνα και μετα η απολυτη συνεργασια, αγαπη και προδερμ! Οποτε ξεκινησαμε τις ετοιμασιες. Βεβαια αμελησα να ανεβασω τις σχετικες φωτογραφιες αλλα καλλια αργα παρα αργοτερα 🙂

Ας παμε λοιπον στις ετοιμασιες!

ΥΛΙΚΑ:

ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΤΕΣΠΑΝΙ

6 αυγά
1 1/2 κουπας ζαχαρη
λιγο αλατι
1 1/4 κουπας αλευρι που φουσκωνει μονο του
1/4 κουπας κακαο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΜΙΣΗ

4 κουταλιες αλευρι
2 κουταλιες ζάχαρη
1 κουπα γαλα ζεστό
2 κρόκους αυγών
1/2 κουπα φρεσκο βουτυρο
1 κουπα ζαχαρη αχνη
175 γρ κουβερτουρα

ΓΙΑ ΤΟ ΓΑΡΝΙΡΙΣΜΑ

1/2 κουπα γαλα
3 κουταλιες κονιακ
λιγη σαντιγύ
ινδοκαρυδο τριμμενο
τρουφα σοκολατας
2 σοκολατενιες ελιτσες
1 κερασακι κοκκινο ή ενα m&m κοκκινο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Ξεκιναμε με το παντεσπανι. Μπορειτε να το αγορασετε και ετοιμο. Σε περιπτωση που θελετε να το φτιαξετε μονοι σας να τι πρεπει να κανετε:

Χτυπαμε τα αυγα με την ζάχαρη και το αλάτι να πήξουν και να παρουν το χρωμα του λεμονιου.

Ανακατεύουμε το αλεύρι με το κακάο και το ρίχνουμε κοσκινιζοντας το, λιγο λιγο στο μείγμα των αυγών ανακατεύοντας απαλά με ενα κουτάλι ώστε να ενωθεί χωρίς να ξεφουσκώσουν τα αυγά. Το μείγμα πρεπει να ειναι απαλό και αφράτο. Το μοιραζουμε σε δυο ταψάκια – 23 εκ. – που έχουμε στρώσει με βουτυρωμενο λαδοχαρτο και το ψηνουμε σε φουρνο 180 βαθμων κελσιου για 30 περιπου λεπτά.

Οταν τα βγαλουμε απο το φούρνο, αναποδογυρίζουμε σε αλουμινοχαρτο πασπαλισμενο με λιγη ζαχαρη αχνη και ξεκολλαμε με προσοχή τα λαδόχαρτα. Οταν κρυώσουν, τα σκεπαζουμε με πλαστική μεμβράνη και τα φυλάμε στο ψυγειο ως την επομενη μερα.

Πάμε για την γέμιση τώρα!

Σε μια κατσαρολιτσα μπεν μαρι, ανακατεύουμε το αλευρι με την ζάχαρη. Ρίχνουμε το ζεστό γάλα και ανατεύουμε μέχρι να πήξει η κρέμα. Χτυπαμε τους κρόκους, ανακατεύουμε με λίγη απο την ζεστή κρέμα και τα αδειάζουμε μέσα σε αυτήν.

Σιγοβράζουμε την κρέμα για 4-5 λεπτά ακόμα πάνω στον ατμό. Την κατεβάζουμε και ρίχνουμε μέσα τη μισή σοκολάτα σε κομματάκια και ανακατεύουμε, να λιώσει και να ενωθεί με την κρέμα.

Λιώνουμε την υπόλοιπη μισή σοκολάτα σε χαμηλή φωτιά και την αφήνουμε στην ακρη να κρυώσει.

Χτυπάμε στο μίξερ το βούτυρο με τη ζάχαρη να αφρατέψει και ρίχνουμε τη λιωμένη σοκολάτα.

Δοκιμάζουμε την κρέμα και αν έχει κρυώσει εντελώς ρίχνουμε και την ανακατεύουμε απαλά στο μείγμα του βουτυρου.

Απο το ενα παντεσπανι «βγάζουμε» (φτιάχνουμε) την ουρά, το κεφάλι και τα αυτιά. Χωρίζουμε τα κομμάτια αυτά αλλά και το σωμα στα δύο. Ραντίζουμε με το μισό γάλα (που το εχουμε ανακατέψει με κονιάκ) και στρώνουμε τη μισή κρέμα σοκολάτας.

Βάζουμε απο πάνω τα «καπακια» τους και ξαναραντίζουμε με το υπολοιπο γάλα και καλύπτουμε όλη την τούρτα με την υπολοιπη κρέμα σοκολάτας εκτος απο τα αυτιά, την ουρά και το στήθος, στα οποια βάζουμε σαντιγύ και θα πασπαλίσουμε με το ινδοκάρυδο.